Ga ik de komende maanden naar buiten brengen van de situatie waarin ik verkeer of hou ik dit maar stil en zeg ik daar alleen iets over in familie- en vriendenkring. Eerlijk gezegd, ik weet het niet, na een zwarte periode in mijn leven heb ik geleerd dat ik open moet zijn, iets niet moet opkroppen en mijn verdriet moest delen.
Nu zit ik in een totaal andere periode, spreek niet over verdriet maar meer over een zeer ongelukkige situatie. De mensen die me na staan weten ondertussen waar ik over spreek en wisten dat dit er hoogst waarschijnlijk aan zat te komen. Wil het dan nog ook niet openlijk bij naam benoemen, dat klinkt weer zo heftig. Maar het is dus zover, 1 augustus is het over en uit, zoals het nu lijkt.
Nu is het de mallemolen van doelen stellen, wat wil ik, wat ik willen zij en nadenken, besluiten nemen, toch eerst de boel laten bezinken. Me gewonnen geven? Nee op dit moment niet, ben 2x uit een zwarte periode in mijn leven er vele malen sterker uitgekomen en gaat dit me nu ook lukken? Voel me nu nog geel!!!
Ik zal voor je duimen Maria dat het allemaal goed komt. Je bent sterk en blijf erin geloven dat het je lukt dan komt het allemaal goed.
Elly
Dank je Elly, ik doe mijn best, maar gaat niet altijd even makkelijk. Ik probeer hier zo nu en dan wat neer te zetten, want je moet niets opkroppen. Gooi het eruit zullen life-coaches en psygologen zeggen.