Zeeland here we come

Dan ben je in Steenbergen, geen onbekende plaats voor me, enkele jaren terug kwam ik er 1x per jaar aangezien er toen nog een ruilbeurs werd georganiseerd door de familie Slokkers. Nu komen we terug voor een overnachting in hotel “de Wallevis”. Wat een verrassing, klein hotel, onder hotel en pub (jaja een heerlijk biertje gaat er wel in na deze dag) en boven een aantal leuke kamers. We zijn de enige gasten en zullen hoogst waarschijnlijk geen hinder ondervinden van andere hotelgasten. 

Wanneer wij later beneden komen is het restaurant bom vol maar is er uiteraard een leuk plekje voor ons, biertje staat al snel op tafel en de kaart staat vol met heerlijke dingen. Beginnend met een broodplanje ga ik daarna voor een heerlijke pasta met allerlei paddestoelen en mijn tafeldame voor een kipsaté. Nou dat ziet er dus goed uit wanneer het op tafel komt. Na zo’n drukke dag is dit ook wel welkom. Toetje laten we ons ook prima smaken. 

Eenmaal terug op onze kamer, met de bedoeling om de zakjes nog even te tellen, komt er niet veel meer uit onze handen, er wordt nog wat tv gekeken, de chips worden niet geopend en na enige tijd blijkt mijn kamergenoot te slapen. Jaja, je kunt moe worden van zo’n lange theedag. Over de nacht en het omdraaien van mijn slaappositie zal ik maar niets vertellen, maar neem van mij aan, er staat rond Steenbergen geen boom meer overeind.

Zondagmorgen, na een heerlijke douche, ontbijt en het bij elkaar zoeken van onze spullen gaan we op weg voor dag 2 van ons theeweekend. Op naar Zeeland, op naar Stavenisse.
Iets naar elven arriveren we na een leuke tocht over het eiland Tholen waar we beide nog nooit zijn geweest in Stavenisse en kunnen we beginnen de auto uit te pakken. Want er stonden natuurlijk heel veel theezakjes in de auto maar er stond ook nog iets anders in de auto. Namelijk beren, heel veel beren. Tassen vol met beren. Groot, klein, beeldjes, kaarten en nog veel meer items met het thema beren. We gaan namelijk op bezoek bij Maddy en Kees. Theezakjes en beren verzamelaarster. 

Hier kom ik dus in een huis die van onder tot boven in het teken staat van beren. Hele families, schattige kleintjes en heel veel andere leuke beren die me allemaal verliefd aankijken. Wat een rijk bezit dat je je kunt omringen met al dit moois. En daar komen wij dus aan met 3 hele grote tassen vol met beren, deze moeten voor de nacht allemaal weer een warm slaapplaatsje krijgen in dit gezin, maar daar ben ik niet bang voor, dit zal ongetwijfeld weer lukken.

Na enige tijd wordt de tafel leeg geruimd en wordt er plaatst gemaakt voor een High Tea en kunnen we de bakkunsten van Kees proeven. Beginnen we nog met hartige hapjes, daarna stappen we over op heerlijke Zeeuwse lekkernijen. Wafels met jam en slagroom, bolussen, fruithapjes, ooooooo wat ontzettend lekker allemaal. Dit is gewoon genieten geblazen. 

Tussen al dit lekkers door worden er natuurlijk ook nog zakjes geruild en kletsen we heel wat af. Natuurlijk over theezakjes en aanverwante zaken, maar ook over het verleden van Stavenisse. Ook wij kennen de verhalen uit het verleden van onze ouders omtrent die ene nacht in 1953. Waar hele families het leven verloren en dorpen volledig werden verwoest. Ook hier krijgen we schrijnende verhalen te horen waarbij je amper een voorstelling kunt maken.  Maar al deze gesprekken leiden er wel toe dat het veel te snel tijd wordt om te vertrekken. We willen graag voor het donker de drukte van Rotterdam Utrecht achter ons laten.

Na uitgebreid afscheid gaan we via een andere weg richting Bergen op Zoom, maar wat een vreselijk slecht weer. De ruitenwissers zwiepen constant heen en weer en de weg is een grote watervlakte. Rijden we vlak voor Bergen op Zoom ook nog eens mis en komen via een parallelweg toch richting Rotterdam. Wanneer we eindelijk de Moerdijkbrug op rijden is het door het slechte weer al behoorlijk donker en we zijn dan ook blij dat het rond Utrecht droog wordt en we eindelijk weer wat ontspannender en harder kunnen rijden.  Wanneer we Zwolle passeren hebben we alle drukte van de Randstad weer gehad en gaan we terug in de rustige modus van het noorden.

Maddy en Kees, heel erg bedankt voor deze geweldige middag. Tzt komen we zeer zeker nog eens terug, maar dan met mooi weer en willen meer van Stavenisse zien, willen we op de dijk staan en wil ik nog eens ergens de Bruune Koffie drinken.