De “lover” van Sjieuwke

Tijd om te ruilen. Dit keer niet per post of op een beurs, nee weer eens een gezellige huiskamer beurs.
Samen met Rensina om 8 uur vertrokken richting Afsluitdijk. Niet al te druk op de A7, zodoende arriveren we zelfs nog voor 10 uur in Hoorn. De huiskamer van dit keer staat namelijk in Hoorn. De eerste verzamelaars zitten reeds in de kamer en de sfeer zit er ook gelijk goed in. Na ons druppelen nog een aantal mensen binnen. De dag begint met koffie, thee en de laatste nieuwtjes. 

Maar al snel gaan de eerste dozen weer over tafel en wordt er volop geruild. De laatste nieuwe Jumbo’s verdwijnen in mijn aanwinsten map, nieuwe Twinings, Dragonfly, Pukka, ach er is weer voldoende nieuws. Zelf heb ik heel weinig nieuw materiaal bij me, heb dit keer namelijk gekozen voor zakjes van meer dan 1 jaar oud om mee te nemen, wellicht zit daar voor heel veel anderen nog voldoende tussen. Het nieuwe van mij bestaat uit 5 nieuwe Amerikaanse, waar ik er maar 10 van mee heb genomen en wat nieuwe Lord Nelson uit Duitsland. Maar dat er voor ieder nog genoeg in zit is duidelijk, want na afloop zie ik dat er behoorlijk in de doosjes gegraaid en er zelfs merken zijn die helemaal leeg zijn. Mooi werk want dat was ook de bedoeling. Opschonen van mijn voorraad ruilzakjes. (Kan hier trouwens nog wel jaren mee doorgaan, want voorraad genoeg). 

Rond het middaguur verplichte pauze en tijd voor wat luchtiger onderwerpen en Sjieuwke begint toch weer eens over haar nieuwe “lover”. Ik heb natuurlijk al kennis gemaakt en was destijds danig onder de indruk van hem. Maar nu gaat ze toch wel wat ver met haar ontboezemingen. Willen wij wel weten wat er s’avonds achter gesloten deuren gaat gebeuren? We hebben geen keus, we krijgen alle details te horen. Dat hij s’avonds bij haar komt en dan met zijn …… begint te wiebelen. Dit is toch heerlijk om te horen, dat een  jongere nog beginnen te wiebelen voor een dame op wat oudere leeftijd. Geeft voor mij ook nog de nodige hoop. Maar wat ons allen wel doet verbazen, het naspel. Nog nimmer gehoord dat je dat samen gaat doen met een toastje Camenbert. Maar mannen, geen nood, Sjieuwke is gewoon alleen, we spreken alleen maar over haar vogeltje, die elke avond even uit zijn kooitje mag en dan gezellig op haar hoofd gaat zitten en met zijn staartje gaat wiebelen. 

Wanneer de pauze weer voorbij is, gaan we lekker verder met het ruilen en voor we het weten is het rond 5 uur en is er met iedereen geruild en gaat er voor mij een buit van 196 nieuwe theezakjes mee naar Oost Groningen. De tassen worden weer ingepakt, er wordt afscheid genomen en alles gaat de auto weer in. Na de nodige rondjes door de buurt, want de TomTom is even niet bij de les, zitten we weer op de juiste route richting Afsluitdijk. Het gaat weer lekker, nog een pauze bij Joure om te eten en dan het laatste stukje richting Zuidbroek. Wat een heerlijke dag en dan ben ik net op tijd thuis om de strafschoppen van Brazilië tegen Chili te zien. 

Marina en Linda, heel hartelijk dank voor deze prachtige dag.