De Bilt 2

Wat een dag. Gisteren om half 7 vertrokken naar Winschoten. José opgepikt en daarna richting blik op oneindig en richting de Bilt. Slecht weer, de ene bui volgt de andere op. Maar het rijden gaat lekker, we schieten mooi op, als het zo doorgaat, dan zijn we iets voor 9 in de Bilt. Assen, Hoogeveen, Meppel, Zwolle alles gaat aan ons voorbij. Rondom Amersfoort gaat het mis, er komen gele borden langs de weg, we moeten slingeren van naar rechts, WEGWERKZAAMHEDEN.

Is dit leuk, nee bepaald niet, een half uur verder en we kunnen eindelijk weer doorrijden. Al met al komen we iets na half 10 binnen gelopen. Maar wat is hier aan de hand, zaal 1 vol, zaal 2 vol. Joop is druk in de weer met stoelen en tafels. Geen straf, maar wij komen op de gang terecht. Is dit leuk? Later zal blijken dat we hier een heerlijke plek hebben, er is ruimte, lekker koel en prima uitval basis om overal heen te lopen.

Jana komt er gelijk aan met een enveloppe vol theezakjes, heerlijk lekker veel nieuwe zakjes uit Tsjechie zonder dat we nu nog moeten ruilen. En dan gaat het los, de een na de andere komt voorbij. Probeer zo gericht mogelijk te ruilen en niet al te veel dubbelen mee te nemen. De tijd dat ik in het wilde weg theezakjes zit te ruilen is voorbij. Het is de bedoeling dat mijn verzameling groter wordt en niet mijn bakken vol dubbelen. Het gaat lekker, de tijd vliegt voorbij, ineens in het al bijna 2 uur. O wat lekker, ik heb nog 3 uur te gaan. Ondertussen moet er natuurlijk ook even bij gepraat worden met moeder Boer, met Sietske, Steve, Bart, Piet, Alie, Nelly (bedankt voor het mooie zakje voor de T-Post), Wim en Anneke  en al die anderen.
Misschien wel een nadeel van me, ik kan niet uren ruilen, moet ook kletsen en verhalen aanhoren.

En dan op de terugreis bedenken dat ik bijna niet met Joke, de beide Belgische Nancy’s heb gesproken. Tijd te kort. En dan ineens is het kwart voor 5, zit nog druk in de ruilen met Wim en Anneke, maar we moeten er dus toch maar eens een eind aan maken. De handel weer inpakken, het gouden tasje als een kostbaar bezit netjes boven op al het andere. Nog even kletsen hier en daar, Joop geeft advies om over Hilversum te gaan. Goed gedaan, nu nog zorgen dat José niet zoveel kletst in de auto, zodat we de juiste afrit nemen. Iets voor 6 zitten we daadwerkelijk in de auto richting Nunspeet.

Daar treffen we weer Janet en moeder op de vaste plek. Heerlijk eten en even de dag de revue laten passeren. Al met al een hele lange dag, met de nodige hilariteit omdat we toch wel een aantal keren de weg kwijt waren, zelfs bij Hoogeveen ging het nog weer mis. Maar wel een hele leuke dag met 385 nieuwe zakjes en niet 1 dubbel geruild. En hooguit 20 zakjes die ik reeds bezit. Op naar 2013, Marjoke ik ben zeer zeker weer van de partij.