Klaai veur stainen. Eind 19de eeuw rondom Onderdendam. Velen zijn aan het werk in het “klaailaand” om de klei af te graven voor bakstenen. Ook vader van Dijken doet dit net als zijn buren aan de Achterweg. In de zomer lange dagen en in de winter bij huis zonder geld. Bij vele Achterwegers gaat het geld ook nog op aan “jannever”.
Oudste zoon van Dijken gaat na een paar jaar lagere school ook werken in het land maar komt toch al snel tot de conclusie dat hij dit leven niet wil, hij wil graag in de fabriek werken zodat er meer geld wordt verdiend en hij besluit dan ook om het Hogeland te verlaten en zijn heil elders te zoeken.
Maar tijdens zijn laatste strenge winter op het Hogeland ontmoet hij Godelieve, een meisje dat te samen met haar vader op een schip voert. De liefde bloeit op, maar ondanks de liefde vertrekt Yp richting steenfabrieken in Oude Pekela, Noordscheschut om uit eindelijke in Zutphen te belanden. Alles om veel geld te verdienen om een huis te kunnen kopen voor hem en zijn Godelieve.
Ondertussen werkt hij zich op binnen de steenfabrieken, wordt zelfs brander maar zijn zoektocht naar Godelieve en haar vader levert niets op. Mede doordat de dochter van zijn kosthuis in Oude Pekela zijn brief in de kachel gooit. Jaren en jaren gaan voorbij, ondertussen weet hij dat Godelieve nog steeds langs sluizen komt waar hij berichten achterlaat. Er is ook een kind aan boord, het lijkt op hem. Maar treffen doen ze elkaar pas vele jaren later. Nog steeds is er onvoldoende geld om een huis te kopen en ze spreken af dat hij nogmaals vertrekt om geld te verdienen. Maar daarna zullen ze dan eindelijk maar toch bij elkaar zijn.
Alleen…………. Ja en dat vertel ik niet, dit boek is gewoon een dikke aanrader en zou het zeer zeker eens gaan lezen. Mits je Gronings spreekt en kunt lezen, want alles is in het dialect.
Mijn vader heeft na 6 jaar lagere school tot zijn pensioen op Steenfabriek de Hoge Waard gewerkt.
Hij zou daar ‘n lintje voor krijgen en tot lid van de orde van Oranje Nassau benoemd worden maar heeft hiervoor bedankt want zo zei hij:
“Ik ben er al die jaren voor betaald dus hoeft die ‘onzin’ voor mij niet”.
Hier kom ik binnenkort op terug Marja. In het verleden heb ik wel vaker geschreven over de zin en vooral onzin van een lintje, En nog meer de procedure voor het krijgen van een lintje. Dit stoot mij behoorlijk tegen mijn borst zoals men dat zo mooi kan zeggen. Zal er binnenkort eens wat meer over zeggen. Wat betreft het boek, wanneer je van lezen houdt, is het aanrader en hij is ook in het Nederlands verkrijgbaar. Groetjes M