Het lijkt al een eeuwigheid geleden dat ik werkte in het betaald voetbal, dat ik met grote regelmaat op de tribunes zat her en der in Nederland en dat ik naast de spelers van Veendam ook vele andere spelers leerde kennen. Een aantal spelers die de laatste jaren bij BV Veendam speelden is nog steeds actief, maar een echte knaller is er in mijn tijd niet uit voort gekomen. Wanneer ik naar een elftal foto kijk uit 2010 dan zie ik er amper nog een actief, Jansen vertoont zijn kunstje nog bij FC Emmen, de keeper staat op de loonlijst van de Graafschap en daar blijft het wel zo’n beetje bij.
Maar nu zeg ik wel dat er geen klapper uit voort is gekomen, maar dat is niet helemaal waar. Want een van de boys heeft het zowel letterlijk als figuurlijk ver geschop: Ruben Schaken.
Nu was BV Veendam, ja men leest het goed, ik spreek over BV Veendam ipv het latere SC Veendam, een provinciale club met zo nu en dan een speler die van ver kwam. Wil niet zeggen dat iedereen hier op klompen liep, maar een beetje plattelands was het toch wel. Op een gegeven moment kwam dus Ruben bij de club. Via de jeugdopleiding van AZ en enigzins mislukt bij Cambuur, mocht hij het nog eens proberen in Veendam. Zie hem in gedachten nog verschijnen op de perspresentatie, vlotte gast, Amsterdams accent en het nodige goud blinkt me tegemoet. Misschien een klein beetje een praatjes maker, maar ach, jong ventje, moet nog veel leren en de tijd zal leren of hij het in Veendam wel kan maken.
En gemaakt heeft hij het zeker, misschien kwam het omdat hij in een provincie dorp kwam te wonen, waar je niet bloot staat aan elke avond de hort op gaan of waren het de vaderlijke invloeden van Joop Gall. In elk geval Ruben kwam, zag en overwon. Samen met Marnix Kolder, de voor eeuw topscoorder van de club, was het een geweldige combi en het was vaak een lust voor het oog om deze 2 te zien.
Na 3 jaar vertrok hij richting het zuiden, maar ook daar speelde hij zich in de picture en toen kwam het grote Feijenoord en zelfs Oranje werd een volgende stap. Altijd blijf je dat vanaf een zijlijn volgen, ondanks dat ik allang niet meer in het voetbalwereldje zit.
En dan loop je op een druiligere namiddag in een boekenwinkel, even kijken of er nog iets leuks ligt en wat ligt daar nu? Een biografie van Ruben Schaken. Dit kan ik niet laten liggen, dit wil ik gewoon lezen. Blijft hij eerst nog even ongelezen in de kast, de tijd ontbreekt me maar dan wordt het tijd om hem lezen en dat gaat eigenlijk in 1 ruk door. Wat een heerlijk boek voor mensen die hem hebben meegemaakt, de fraaie anekdotes, zijn verhalen over vrouwen en het uitgeven aan mega bedragen aan het uitgaan. Gewoon een tof verhaal over een straatschoffie die het tot in Oranje wist te schoppen.
Als je een biografie laat schrijven, moet de waarheid geen geweld worden aangedaan, anders is het een boekje van niks. Nou, het patsertje nam het niet zo nauw met de huwelijkse trouw en dat staat onverbloemd in dit mooie boek.
Vond het een erg leuk boek, binnenkort komt er nog een boek voorbij omtrent jouw cluppie. Helaas staan daar wel dingen in die niet kloppen.
test
Je bedoelt ‘test 1, 2’?