Nieuwe buren

Sinds enige tijd heb ik nieuwe buren, jong vrouwtje met kind. Geen idee hoe ze heet en waar ze wegkomt. De tijd dat je je even ging voorstellen aan de mensen die er reeds wonen is ook in een klein dorpje als Zuidbroek voorbij. Nu moet ik eerlijk bekennen dat ik ook niet zo heel erg gefocust ben op de mensen rondom me. Maar wat me nu is overkomen geeft me toch wel het duistere vermoeden dat we straks ook rustig een half jaar dood in de stoel kunnen zitten.

Afgelopen week is er een envelop verzonden door een verzamelaar uit het zuiden van het land. Maandag kreeg ik al een reactie dat de mijne aan is gekomen en dat zij het maandag op de bus hebben gedaan. Ach dan zou het toch dinsdag bij me kunnen zijn, nee dus, geen nood zal woensdag wel komen. Nee ook dan is er niets. Vrijdag maar eens contacten met deze mensen, ja hoor is verzonden naar …..laan 6. Oeps, ik woon op 4. Dus zaterdag maar eens even bij de buren kijken.

Eerste 2x wordt er geen deur geopend, in de loop van de middag zie ik er een andere auto in de inrit staan, wellicht visite en durft men de deur wel te openen. Ja hoor, de oppas. Ze wil wel even bij een stapeltje post kijken. Nee niets voor mij, maar geen nood, wellicht ligt het ergens anders en ze zal vanavond vragen als de bewoonster weer thuis is. Tegen 7 uur wordt er aangebeld, de oppas aan de deur, inderdaad ze heeft een envelop gehad maar deze was niet aan hun gericht, wellicht een vorige bewoner en de envelop is daarom maar in de zwarte container gegooid. En laten daar nu allemaal smerige luiers bovenop liggen.

Weg mooie theezakjes uit Amerika. Ik baal dus als een stekker en baal nog meer van de mentaliteit van mensen dat ze te beroerd zijn om eens te kijken voor wie deze post wel bestemd kon zijn. Geef het desnoods weer aan de postbode, deze weet misschien wel waar deze persoon woont.