Ooit, lange geleden werkte ik bij een kleinere vestiging van Vroom & Dreesmann in Hoogezand. Maar in die jaren was het nog gebruikelijk, trouwen, zwanger en stoppen met je werk. Ook ik heb deze volgorde toen aangehouden en met mij vele collega’s. Maar in die jaren werkte ik samen met oa Lucie. Al die jaren daarna heb ik haar nooit weer gezien. We wonen dan misschien maar 10 km bij elkaar vandaan, maar dan moet je toevallig net op het zelfde moment op dezelfde plaats zijn. Is dus nooit gebeurd. Maar de sociale media brengt je de afgelopen jaren in rap tempo nader tot elkaar. We kwamen elkaar dus enige jaren terug weer tegen op Hyves en later toen Facebook zijn intrede deed ging ze mee met mijn Facebook vriendenschare. Zo nu en dan reageer je eens op een geplaatst item van haar of andersom.
En dan is er ineens de mededeling dat ze binnen 24 uur naar Jordanië vertrekt voor een vakantie. Kan het niet laten, toch even een melding maken omtrent mijn theezakjes verzameling want laten we eerlijk zijn, Jordanië is geen alledaags land waar vrachten toeristen heen gaan uit mijn omgeving. En ja hoor na enige dagen komt er al een reactie vanuit het verre en warme land. Er zijn theezakjes gevonden. Geweldig! En vanmorgen was het dus zover. Op naar Hoogezand en iemand ontmoeten die ik 25 jaar niet heb gezien. Ach en dan is het net of de tijd heeft stil gestaan. Misschien een rimpeltje meer maar we kletsen gewoon verder waar we jaren eerder zijn gestopt.
Zo ontzettend gezellig en voor je het weet gaat de klok al weer richting 12 uur. We nemen afscheid met de mededeling dat we elkaar snel weer spreken en dat ze dan mijn kant op komt. Daar gaan we dan, met in mijn tas…… uiteraard zakjes uit Jordanië. Lucie hardstikke bedankt.
Oh wat leuk! Ik zag al dat je deze had toegevoegd op C. Mooie zakjes hoor!