Als kind woonde ik met mijn ouders aan het Winschoterdiep. Mijn vader was natuurlijk zeeman voordat hij naar Groningen vertrok tijdens de Tweede Wereldoorlog, schepen en water bleef trekken en hij kende alle binnenvaartschepen die daar dagelijks voorbij voeren. Vaak ook de eigenaren van deze schepen. In mijn jeugdjaren was er weinig pleziervaart. Het water was smerig, diverse bedrijven in de regio loosden hun afvalwater in het kanaal of in de kleinere kanalen die uitmonden in het Winschoterdiep.
In de jaren 70 van de vorige eeuw kwam er de smeerpijp. Het afvalwater van oa de strokaeton fabrieken rondom Winschoten werd rechtstreeks geloosd op de Waddenzee en het water werd schoon.
Maar wat bij als kind bijstaat zijn niet zozeer de binnenschepen maar het een veel grotere kustvaarder die zo nu en dan voorbij kwam. Vele malen groter en omdat het schip leeg naar Scheemda ging was het nog massaler.
Toevallig kwam ik afgelopen dagen een foto tegen in het tijdschrift van de Historiche Vereniging Scheemda. Hierdoor ging ik in gedachten even terug in de tijd.
