In de nieuwsbrief van afgelopen zaterdag zagen jullie haar al staan en een aantal hebben mijn laatste grote aanwinst al ontmoet. Sinds enige maanden heb ik namelijk een nieuwe huisgenoot, luisterend onder de naam Poes. Eigenlijk was dit niet haar naam want tot voor kort ging ze door het leven onder de naam Bo. Maar sinds de geboorte van een jongetje in het gezin waar ze tot oktober vorig jaar woonde is ze het huis ontvlucht en kwam ze regelmatig bij ons op visite. Op zeker moment gaf haar baasje al aan dat ze door de andere 2 katten van het gezin wat genegeerd werd en dat we haar wel konden overnemen. Maar wil ik dit wel en zal ze niet steeds teruglopen naar de buren? Steeds meer was Poes bij ons te vinden en ze had haar plekje wel al helemaal veroverd en kon bij ons in alle rust zichzelf zijn.
Eigenlijk was het wel al duidelijk, Poes mocht wat ons betreft wel blijven en we zouden wel zien waar het schip zou stranden mocht ze toch steeds heen en weer lopen. Totdat alles in een stroomversnelling kwam, de buren zouden gaan verhuizen en Poes mocht hier definitief blijven. Sinds 14 dagen zijn de buren vertrokken en Poes woont nu op nummer 4. Het gekke is misschien wel dat ze sinds ook vorige week de andere 2 katten zijn meegenomen, ze nog meer op ons gericht is. De hele tijd wil ze in onze nabijheid zijn, weet precies waar de lekkere hapjes worden bewaard en op de dagen dat ik thuis werk voor mijn werkgever, dan heb ik een hulpje naast me op het bureau liggen.
Sinds het overlijden van mijn hondje Rambo was ik 100% zeker dat ik geen huisdieren meer wil. Gebonden zijn, afscheid nemen, ik wil het gewoon niet weer meemaken maar nu Poes in ons midden is, weet ik ook weer hoe fijn het is om een huisdier te bezitten. Iemand die altijd blij is om je te zien, die je verwelkomt en waar je voor moet zorgen.
Welkom Poes in ons midden, je bent hier meer dan welkom.
Je zei het zelf al; poezen zoeken hun eigen baasje (of vrouwtje).
Heerlijk toch. Er gaat niets boven een lieve kat!!