Afgelopen zomer heb ik Joost Spijkers leren kennen als Milos in het theaterstuk Hollands Hoop. Wat een dijk van een stem had deze man. Toen werd er al reclame gemaakt voor zijn eigen theatervoorstelling Hotel Spijkers maar ach dat zou pas ergens richting de winter zijn. Daar denk je niet aan wanneer je nog geniet van de lange zomeravonden. Afgelopen week zag ik toch weer allerlei aankondigingen van deze show en besloot om er toch maar heen te gaan. In eerste instantie een avondje alleen op stap maar toen nicht Agnes hoorde dat ik daar heen ging besloot ze om ook nog een kaartje te kopen. Lekker vooraan op de eerste rij.
Ondertussen had ik al wat recensies gelezen en deze waren stuk voor stuk lovend, dus dit avondje uit zou wel geweldig worden. En geweldig werd het. Wat een dijk van een show.
Hier, in Hotel Spijkers, ver weg van de waan en de sleur van alle dag, wordt eindeloos gezongen en gedanst, gelachen, gehuild en gedronken. Hier hoeft een mens nooit meer alleen te zijn. Hier zou je wel voor eeuwig willen blijven logeren. Laat je meenemen door de vrolijke en melancholieke energie van Joost en wees van harte welkom in zijn HOTEL SPIJKERS. Puttend uit zijn eigen leven en geschraagd door oude tradities voert Joost ons als een moderne sjamaan door het landschap van onze eigen emoties.
HOTEL SPIJKERS is zoveel meer dan een theaterconcert omdat Spijkers zoveel meer is dan een zanger. Hij is een geweldige acteur en liedperformer: soms zacht en teder, soms bitter en hard, soms ronduit clownesk. De nummers van Joost Spijkers volgen elkaar in hoog tempo op en verklanken een grote levensvreugde die altijd tegengekleurd wordt door het besef van een naderend einde, waarbij het feest een metafoor is voor het leven. Joost zingt Brel en Aznavour klassiekers met een even verbluffend gemak en intense bezieling als zijn eigen nummers. Spijkers ontwikkelde een geheel eigen sound en volkomen eigenzinnige stijl mede door de ijzersterke teksten van Peer Wittenbols. Hotel Spijkers is een waar visueel, muzikaal en theatraal spektakel.
In HOTEL SPIJKERS loopt een man geschrokken en verdwaasd de lobby van een hotel binnen. Zijn kleding druipt van het water en hij zit onder de butsen en de schrammen. Over zijn arm hangt zijn kleddernatte trouwpak. Hij slaat op de hotelbel en wacht op de nachtportier. Het orkest in de lobby speelt onverstoorbaar door. Tijdens het wachten flitst het leven van de man aan hem voorbij. Golven van zoete, pijnlijke en geestige herinneringen volgen elkaar op. Aangejaagd door de muzikanten bezingt de man alle hoogte- en dieptepunten uit zijn leven. Een hartstochtelijke ode aan de levenden én de doden uit zijn geschiedenis. Hier in dit obscure hotel, ver weg van de waan en de sleur van alle dag, wordt er samen eindeloos gezongen en gedanst, gelachen, gehuild en gedronken. Hier in Hotel SPIJKERS hoeft een mens nooit meer alleen te zijn.
De komende weken is deze voorstelling nog op een aantal locaties in geheel Nederland te zien.
Soms heb je het gevoel dat een foto wel erg goed gelukt is, een plekje op de eerste rij is altijd top.