Soms kom je wel eens een boek tegen, die je enigszins onbewust oppakt in een kringloop of ergens in een minibieb aan de kant van de weg en die totaal niet binnen je gebruikelijk te lezen boeken valt maar die je toch mee gaat nemen. Zo vond ik dus “Het hoorde niet” van Gerry Velema-Drent. De reden dat ik dit mee heb genomen, op het schutblad las ik dat het zich afspeelde in Oost-Groningen en ja dan wil ik het toch wel graag lezen. Maar dan is het niet zo dat dit boven aan mijn stapeltje komt te liggen, ooit zal ik het dan wel oppakken.
Dit hoorde niet Het hoorde vast niet. Sijtje Smit rende op haar klompen over het natte pad. Haar omslagdoek hield ze stevig vastgeklemd. De maan scheen door de wolkenvelden en verlichtte het kleine dorp, omgeven door grote zwarte akkers. Als de negentienjarige dochter van Geertje en Simon laat in de avond thuiskomt, weet ze dat het niet klopt. Morgenochtend moest ze immers om zes uur weer bij de boer zijn. Samen met Cootje, haar hartsvriendin werkt ze op de Bongerd, een welvarende hoeve in Oost-Groningen, maar eens in de week gaan ze samen naar de zangvereniging. Dan ontmoet ze Douwe Bult, een vrolijke arbeider uit een ander dorp en wordt verliefd op hem. Iedere week wachten de jongens de meisjes op als de zangavond is afgelopen en zo ook Douwe. Als blijkt dat hun samenzijn niet zonder gevolgen is, Volgt er een moeilijke periode voor zowel Sijtje als Douwe. Sijtjes jeugdvriend Johan Duinkerk, die nog altijd graag met Sijtje wil trouwen, moet toezien hoe zijn toekomst in duigen valt. Hij probeert keer op keer Sijtje te helpen, maar of Douwe daar zo blij mee is … ?
Ontzettend leuk boek, maar wat mij stoorde was het steeds maar weer terugkomen van de godsdienstige passages. Ik heb het boek uitgelezen omdat het verhaal me wel aansprak en het gebied waar het zich afspeelde zeer bekend is maar waarom die ellenlange zinnen over God, dat stoorde me gewoon. Daardoor kreeg het van mij maar een middelmatige 3 sterren op Hebban.
