Er zijn van die weken met maar heel weinig lichtpuntjes. Ik kan alleen maar zeggen dat het een waardeloze week was en dat het eigenlijk ook nog steeds gaande is. Ging het de afgelopen maanden eigenlijk best wel heel goed met me, ineens zit je weer in de ziek zijn molen en is alles zwaar kl.te. Anders kan ik het niet benoemen. Moed houden, vooruit kijken en de hoop houden dat het de komende winter beter gaat dan de afgelopen winter.
Maar zoals ik me voelde, zo was ook het weer. Terwijl ik deze blog schrijf kijk ik naar buiten en zie alleen maar grijze luchten, geen mens te zien en ook dat werkt niet erg opbeurend. Zijn er dan helemaal geen leuke dingen geweest, ach tuurlijk wel, heb een prachtig boek uitgelezen, heel veel muziek zitten luisteren en wat theezakjes zitten sorteren. Wanneer je veel ligt is dat een van de weinige dingen die je kunt doen. Trouwens lopen lukt ook wel maar ja dan moet het er wel weer voor zijn.
En er waren natuurlijk wereldwijd wel wat leuke lichtpuntjes. Er lijkt een eind te komen aan de oorlog in Gaza, er steeds meer mensen die inzien dat de chaos waarin Nederland zich momenteel bevindt niet de schuld van links is zoals velen roepen maar dat 14 jaar rechtsbewind daar de schuldige van is. Nu maar hopen dat dit doorzet en dat we eindelijk maar toch een totaal ander bewind krijgen, waarin verder wordt gekeken dan asielbeleid. Klimaat, woningbouw en de dreiging vanuit het oosten is minstens zo belangrijk, zo niet vele malen belangrijker.
Wat misschien wel net zo belangrijk was de afgelopen week en wat ik als muziekliefhebber ook zeer tof vond, Robert Plant (77jaar) heeft met zijn band Saving Grace nieuwe muziek op de markt gebracht. Daarmee kan ik dan misschien wel zeggen, dat het nog niet zo heel erg is om ziek thuis te zitten.